ptak z rodziny: garncarzowate: Krzyżówka zagadka literowa polegająca na wpisywaniu odgadywanych haseł w rubryki krzyżujące się ze sobą Określenie hasła. SŁONKA. ptak łowny z rodziny bekasowatych. dubelt. rdzawobrunatny ptak łowny z rzędu bekasowatych. kwokacz. ptak z rodziny bekasowatych. rycyk. ptak z rodziny bekasowatych. Siewka złotawa - Pluvialis fulva. Siewka azjatycka, złotawa należy do rodziny siewek (Charadriidae), rzędu siewkowych (Charadriiformes). W okresie lęgowym zamieszkuje suchą tundrę Syberii i Ameryki Północnej, a następnie przenosi się na tereny otwarte - stepy lub wybrzeża, położone w pobliżu zbiorników wodnych. Krzyżówka online Kliknij / dotknij litery aby wpisać hasło: ptak łowny z rodziny siewek. (5 literowe hasło) Ptak z rodziny bekasowatych: biegus malutki: Ptak z rodziny bekasowatych: biegus zmienny: Ptak z rodziny bekasowatych: brodziec piskliwy: Ptak z rodziny bekasowatych: dubelt: Ptak z rodziny bekasowatych: krwawodziób: Ptak z rodziny bekasowatych: kszyk: Ptak z rodziny bekasowatych: kulik wielki: Ptak z rodziny bekasowatych: łęczak: Ptak z t k a c z; w d ó w k a; Podobne określenia. podrodzina ptaków z rodziny wikłaczy; ptak z rodziny wikłaczy, zamieszkujący Afrykę; nazwa grupy ptaków egzotycznych z rodziny wikłaczy; ptak z rodziny mew; ptak z rodziny alk; ptak z rodziny alk; ptak z rodziny kiwi; ptak z rodziny nandu; ptak z rodziny siewek; ptak z rodziny nogale . Lista słów najlepiej pasujących do określenia "z rodziny siewek":BEKASKULONKSZYKDUBELTCZAJKABATALIONKULIKMASKONURBIEGUSBOJOWNIKRYBITWAWYDRZYKPIASKOWIECŚMIESZKASZYDŁODZIOBEKSKUASIEWNICASIEWECZKAALKIMEWA Ostrygojad, Haematopus ostralegus 19/02/2012, 400mm, f/9, iso 64019/02/2012, 400mm, f/9, iso 64019/02/2012, 400mm, f/9, iso 640 Gniazdo Gniazda na ziemi przy brzegu zawsze w pobliżu wody. To jamka wygrzebana w piasku lub żwirze, między kamieniami, a niekiedy nawet w mule otoczone skorupkami omułek. Gniazdują grupowo, a gniazda są dość blisko siebie. Każda para aktywnie broni jednak swojego rewiru. W lutym i marcu opuszczają resztę grupy w poszukiwaniu własnego terytorium. Ich granice wyznaczają za pomocą tzw. turnieju treli, wykonywanego zarówno przez samce, jak i samice. Gdy zbliży się intruz od razy, któryś z partnerów do niego przybiega i z wyciągniętą szyją, pochylonym do dołu dziobem i nastroszonymi na karku piórami zaczyna wołać. Jednocześnie kiwa się na boki i obraca wokół własnej osi. Gdy to nie przynosi skutku rywale biegną naprzeciw siebie, krzyczą, stykają się i odbiegają z powrotem. Jest to rytuał odstraszający nieproszonych gości przy uniknięciu prawdziwej walki. Do takich zachowań może też dochodzić między sąsiadującymi ze sobą parami ostrygojadów. W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu - maju 2 do 5 (zwykle 3 do 4) piaskowożółtych jaj w nieregularne czarne plamki. Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 24-28 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo zaraz po wykluciu. Mają szarożółty puch na grzbiecie z delikatnym czarnym prążkowaniem, a brzuch białawy. Są wprawdzie zagniazdownikami, ale rodzice początkowo przynoszą im pokarm, latając za nim dość daleko. Od nich też muszą nauczyć się techniki zdobywania pokarmu, w przeciwieństwie do większości siewek. Dopiero po pewnym czasie wyprowadzają młode na wodę. Zdolność do lotu, jak i do samodzielnego przyjmowania pokarmu, uzyskują w 5. tygodniu życia. W czasie wędrówek i zimą tworzą duże grupy na wybrzeżu. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 3 lat. Mimo to ptaki te nie lęgną się co roku, spędzając wtedy cały czas w stadzie. Lęgnące się w danym roku ostrygojady nadal utrzymują więzi z nielęgnącą resztą stada i dołączają do niego gdy drugi partner wysiaduje Pokarm zwierzęcy, głównie bezkręgowce, w tym mięczaki morskie, skorupiaki, robaki, szkarłupnie i owady. Żywi się też rybami. Używając dzioba pełniącego funkcję dźwigni potrafią zręcznie otwierać muszle omułek. Kształt dzioba ulega pewnym modyfikacjom w zależności od rodzaju zdobywanego pokarmu - spiczasty szydłokształtny u ptaków grzebiących w szlamie lub na lądzie szukających robaków, tępy i młotkowaty u tych rozdziobujących małże, a miseczkowato rozszerzony mają te, które rozcinają mięsień trzymający obie połówki muszli małży. Ostrygojad zwyczajny (Haematopus ostralegus) – gatunek średniego ptaka brodzącego z rodziny ostrygojadów (Haematopodidae), zamieszkujący w zależności od podgatunku: ostrygojad zwyczajny (Haematopus ostralegus ostralegus) – Islandia, Półwysep Skandynawski, Wyspy Brytyjskie oraz wybrzeża od Bretanii, poprzez Półwysep Iberyjski i wybrzeża Morza Śródziemnego po Azję Mniejszą na wschodzie. Zimuje w Afryce Południowej i Zachodniej. Haematopus ostralegus longipes – Europa Wschodnia i Syberia, w tym wybrzeża Bałtyku, Morza Czarnego i Morza Aralskiego. Zimuje na wybrzeżach Oceanu Indyjskiego od Afryki Wschodniej, przez Półwysep Arabski po kamczacki (Haematopus ostralegus osculans) – Kamczatka i północna część Półwyspu Koreańskiego. Zimuje we wschodnich Chinach. Ostrygojady żyjące na południe od Wielkiej Brytanii są osiadłe. Wędrujące populacje przemieszczają się tylko wzdłuż wybrzeża. Przeloty wiosenne odbywają się w marcu i kwietniu, a jesienne w sierpniu i wrześniu. Cechy gatunku Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch ciała, głowa i szyja oraz obrzeżenie białego ogona czarne, reszta ciała biała. Prosty, długi dziób z krótszą żuchwą karminowy, nogi krwistoczerwone. W szacie spoczynkowej ptaków dorosłych i młodych u podgatunków palearktycznych pojawia się biała półobroża na podgardlu. Nogi stają się różowe. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak kolor czarny zastąpiony jest przez ciemny brąz lub popiel, a na grzbiecie znajdują się ciemnobrunatne i żółte plamy. Poza tym brązowy dziób i szare łapy. W locie widać szeroki biały pas ciągnący się przez skrzydła. Wydaje dźwięczne "kwip kwip", a sygnałem ostrzegawczym jest głośne "pik pik" kończone długim trelem. Często się odzywa i jest głośny. Ptak długowieczny, dożywający na wolności 40 lat (w oparciu o dane z obrączkowania znaleziono ptaka mającego 44 lata).Wymiary średnie dł. ciała ok. 40-49 cm rozpiętość skrzydeł ok. 80 cm waga ok. 330-750 g BiotopWybrzeża mórz, jezior i rzek o rzadkiej roślinności oraz pola, które mogą być nawet dość daleko od wody. Zimuje z reguły na morskich wybrzeżach. Bardzo rzadko można je zobaczyć wgłębi lądu. W Europie Środkowej lęgnie się na słonych łąkach i wydmach na wybrzeżu. Coraz częściej spotykany na łąkach, pastwiskach, w obniżeniach terenu, a nawet na płaskich dachach. Toki Podczas toków w styczniu i lutym ptaki wykazują charakterystyczne zachowanie. Stają sztywno z wyciągniętą szyją, biegają jeden obok drugiego lub gęsiego, ścigają się albo latają w specyficzny sposób bez przerwy wydając melodyjne okrzyki. Samce nawołują samice nawet przez parę tygodni, aż znajdą chętną samicę. Pary łączą się ze sobą na długo (nawet na całe życie) - odnotowano wierność stadła i przywiązanie do gniazda przez 10 lat. Więzi utrzymują przez wspólne nawoływania i kopulację.

ptak z rodziny siewek krzyżówka